Een bloeiende zonnebloem zindert van het licht. Het fluwelen hart vol zaden dat het zonlicht absorbeert, wordt omlijst door een stralenkrans van bloemblaadjes. In het geaquarelleerde bloemenhart schept Marc Mulders een ruimte, waarin hij de schakeringen van dat licht verbeeldt. Etherisch, fluisterend, spiritueel, zoals de mandala's uit meditatieve tradities in het boeddhisme en de islam.

 

Kunstenaars laten ons zien dat een bloem veel meer is dan alleen maar een bloem. Vincent van Gogh was daarvan doordrongen, Erik Andriesse verbeeldde huiveringwekkend mooie zonnebloemen, en ook voor Marc Mulders zijn de bloem en het bloemenhart zwanger van betekenis. De schoonheid van een zonnebloem, of van een veld vol zomerbloemen, draagt een waarheid in zich die boven het tastbare uitstijgt. Die schoonheid is helend en hoopgevend – iets waar we in een wereld vol verwarring, geweld, angst en uitsluiting intens naar kunnen verlangen.

 

Geen bloem-mandala van de reeks aquarellen is gelijk. Meestal wordt een grote bloem vergezeld door één of meer kleinere bloemen. De klank van de ene bloem heeft mede-klanken nodig, zoals een vraag een antwoord nodig heeft. Zo ontstaan harmonieën van licht en kleur, zacht en krachtig tegelijk.

​

Geschreven in opdracht van Museum De Pont, voor het project Jubileum-edities (2017)